Εναλλακτική πρόταση για τη φορολόγηση μερισμάτων και υπεραξιών από πωλήσεις μετοχών

Στη συζήτηση για το φορολογικό νομοσχέδιο ετέθη θέμα φορολόγησης των μερισμάτων και των υπεραξιών από πωλήσεις μετοχών στο Χ.Α. και θα ήθελα να διατυπώσω την δική μου προσωπική πρόταση,εναλλακτική των προτάσεων που παρουσίασε πρόσφατα ο ΣΕΔ,
( http://www.sed.gr/cgi-bin/ikonboard/ikonboard.cgi?act=ST;f=24;t=28
http://www.sed.gr/cgi-bin/ikonboard/ikonboard.cgi?act=ST;f=24;t=29 ),
την οποία έχω διατυπώσει πολλές φορές από τότε που άνοιξε αυτή η συζήτηση.

Ξεκινώντας από τα μερίσματα, διαπιστώνω ότι δεν έχει γίνει αντιληπτό το γεγονός ότι τα μερίσματα είναι ένα έσοδο “υψηλού ρίσκου”. Είναι λάθος να υπολογίζονται τα μερίσματα σαν ένα ανεξάρτητο έσοδο το οποίο πρέπει να φορολογηθεί όπως ένας μισθός ή μία σύνταξη. Τα έσοδα από μερίσματα εξαρτώνται άμεσα από τις μετοχές που αντιστοιχούν σε αυτά τα μερίσματα. Για να εισπράξει ένας επενδυτής το μέρισμα μιας εταιρείας, θα πρέπει να έχει τις μετοχές αυτής της εταιρείας στην κατοχή του την ημέρα αποκοπής του μερίσματος. Μπορεί λοιπόν κάλλιστα ένας επενδυτής να χάσει πολλαπλάσιο ποσόν από αυτό που θα πάρει σε μέρισμα, από πιθανή πτώση της τιμής της μετοχής που αντιστοιχεί σε αυτό το μέρισμα. Επιπρόσθετα το ποσόν του μερίσματος αφαιρείται από την τιμή της μετοχής την ημέρα της αποκοπής. Από εκεί και πέρα ο επενδυτής “ελπίζει” ότι η τιμή της μετοχής θα φτάσει στην τιμή που είχε πριν την αποκοπή. Διαφορετικά δεν έχει κερδίσει απολύτως τίποτα. Ποιος μπορεί όμως να εγγυηθεί στον επενδυτή ότι η τιμή της μετοχής θα φτάσει στην τιμή προ της αποκοπής; Και αν ακόμα φτάσει ποιος μπορεί να υπολογίσει πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να γίνει κάτι τέτοιο; Φυσικά κανείς… Η τιμή της μετοχής μπορεί να φτάσει στην τιμή προ της αποκοπής σε μία μέρα, σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο, ή και ποτέ…
Επομένως τα έσοδα από μερίσματα εμπεριέχουν το “ρίσκο” που εμπεριέχει και η επένδυση σε μετοχές και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται.
Προτείνω λοιπόν τα έσοδα από μερίσματα και από υπεραξίες που προέκυψαν από πωλήσεις μετοχών μέσα στο οικονομικό έτος, να μπαίνουν όλα μαζί σε έναν κωδικό με την ονομασία: ”Έσοδα από Επενδυτική Δραστηριότητα”.
Στο τέλος κάθε χρόνου να αθροίζονται όλα αυτά τα έσοδα και αφού αφαιρεθούν οι τυχόν ζημιές (υποαξίες) από τις πωλήσεις μετοχών που έγιναν μέσα στο χρόνο, καθώς και τα έξοδα από προμήθειες και πινακίδια, το τελικό αλγεβρικό άθροισμα, εάν είναι θετικό, να φορολογείται με 15%. Σε αυτή την περίπτωση, εάν δηλαδή το αλγεβρικό άθροισμα είναι θετικό, να αφαιρείται και ο φόρος 1,5 ή 2 τοις χιλίοις, που επιβάλλεται επί των συναλλαγών και πραγματοποιήθηκαν εντός του χρόνου.
Στην περίπτωση που το αλγεβρικό άθροισμα είναι αρνητικό, εάν δηλαδή προκύπτουν ζημιές, τότε αυτές να μεταφέρονται για να συμψηφιστούν σε επόμενες χρήσεις, στην ίδιο κωδικό “Έσοδα από Επενδυτική Δραστηριότητα”.
Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα δίκαιο και απλό σύστημα φορολόγησης μερισμάτων και υπεραξιών από αγοραπωλησίες μετοχών, το οποίο θα συμβάλλει και στην ανάπτυξη του Χ.Α. χωρίς να απομακρύνει τα επενδυτικά κεφάλαια που είναι απαραίτητα για να συνεχίσει το Χ.Α. να παίζει το θεσμικό του ρόλο, σαν σύγχρονος και αξιόπιστος μοχλός ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας.