Tuesday, May 25, 2010

Το στοίχημα της ανάπτυξης και ο "μεγάλος πειρασμός"

Σε προηγούμενα άρθρα έχω τονίσει ότι η χώρα μας με την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και στο ΔΝΤ πήρε απλά 3-4 χρόνια παράταση από τη χρεοκοπία. Σε αυτά τα χρόνια η προσπάθεια για ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας είναι μονόδρομος για όλους μας, ανεξάρτητα ποια πολιτική υποστηρίζει ο καθένας.

Αν η κυβέρνηση αποτύχει σε αυτό το εγχείρημα θα αποτύχουμε όλοι και φυσικά θα έχουμε όλοι την ευθύνη. Αν κάποιοι πιστεύουν ότι μπορούν να επενδύσουν πολιτικά στην αποτυχία της κυβέρνησης κάνουν τεράστιο λάθος. Η αποτυχία σε αυτή την περίπτωση θα είναι αποτυχία όλων μας και τις συνέπειες θα τις υποστούμε όλοι.

Η κυβέρνηση επέλεξε το δρόμο της προσφυγής στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ και, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχω δει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση. Από την άλλη, η κυβέρνηση σε πολλές περιπτώσεις δεν έχει δώσει “το καλό παράδειγμα”, ως όφειλε να κάνει σε μια τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία.

Για παράδειγμα οι προκλητικοί μισθοί (16 ετησίως), αλλά και οι ακόμα προκλητικότεροι διορισμοί των υπαλλήλων της Βουλής, είναι κάτι που εκθέτει την κυβέρνηση, αλλά και ολόκληρο το Ελληνικό κοινοβούλιο. Αν κόβεται ο 13ος και ο 14ος μισθός από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους των 600 ευρώ, από τους υπαλλήλους της Βουλής έπρεπε να κοπεί ακόμα και ο 12ος (τρόπος του λέγειν) μισθός, προκειμένου το πολιτικό σύστημα να επανακτήσει την από καιρού χαμένη αξιοπιστία του. Αντ’ αυτού βλέπουμε τη σημερινή κυβέρνηση να επικυρώνει προσλήψεις υπαλλήλων στη Βουλή, που έγιναν με απαράδεκτο και προκλητικό τρόπο από την προηγούμενη κυβέρνηση παραμονές των εκλογών!!!

Επιπρόσθετα ο διορισμός κομματικών στελεχών, (με την κακή έννοια του όρου), στα διοικητικά συμβούλια εισηγμένων εταιρειών που ελέγχονται από το δημόσιο, αλλά και σε οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, είναι ένα άλλο ζήτημα που εκθέτει την κυβέρνηση, η οποία όφειλε να δώσει το “καλό παράδειγμα”, για να μπορεί να ζητάει θυσίες από τον Ελληνικό λαό...

Από την άλλη οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η κυβέρνηση, μετά την εξασφάλιση των απαραιτήτων κονδυλίων από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ προκειμένου να μην πτωχεύσει η ελληνική οικονομία, κινείται στη σωστή κατεύθυνση και άρχισε ήδη να κάνει σχέδια για να ξαναμπεί η ελληνική οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης.

Ήδη ετοιμάζεται ο αναπτυξιακός νόμος, ο οποίος διαβάζω ότι θα περιέχει πολλά και μεγάλα κίνητρα προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων στη χώρα μας. Παράλληλα έχουν αρχίσει επαφές με επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο με τη συμμετοχή σχεδόν ολόκληρης της κυβέρνησης.

Εδώ όμως νομίζω ότι υπάρχει μια παγίδα και ένας μεγάλος πειρασμός στον οποίο η κυβέρνηση δεν πρέπει να κάνει το λάθος και να ενδώσει: Θα υπάρξουν αρκετές φωνές που θα λένε στην κυβέρνηση ότι προκειμένου να προσελκύσει επενδύσεις, θα πρέπει να κάνει “τα στραβά μάτια”, σε ζητήματα διαφάνειας και Εταιρικής Διακυβέρνησης.

Αυτό θα είναι μέγα σφάλμα, γιατί η χώρα μας δεν χρειάζεται οποιεσδήποτε επενδύσεις. Χρειάζεται μόνο “υγιείς” επενδύσεις.

Και “υγιείς” επενδύσεις είναι μόνο αυτές που στηρίζονται στη διαφάνεια, στο σεβασμό των νόμων του κράτους και στην ισονομία και, εφόσον πρόκειται για εισηγμένες εταιρείες, στη χρηστή Εταιρική Διακυβέρνηση και στο σεβασμό των δικαιωμάτων των μετόχων μειοψηφίας.

Όλες οι άλλες “επενδύσεις” δεν μας χρειάζονται γιατί απλούστατα δεν πρόκειται για επενδύσεις, αλλά για καθαρή κερδοσκοπία, η οποία αφού κάνει τη δουλειά της και βγάλει τα κέρδη της, θα αποχωρήσει βίαια από τη χώρα “αφήνοντας πίσω της συντρίμμια”...

Χρειάζεται λοιπόν ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή των επενδύσεων που θέλουμε να προσελκύσουμε στη χώρα μας. Τα μοντέλα του παρελθόντος με τα κερδοσκοπικά κεφάλαια τα οποία συνεχώς ακούγαμε ότι έρχονται και συνεχώς βλέπαμε ότι ήταν “άνθρακες”, πρέπει να εγκαταλειφθούν οριστικά, αν θέλουμε να βάλουμε την ελληνική οικονομία σε πραγματική και μακροχρόνια τροχιά ανάπτυξης.

Εμείς σαν ΣΕΔ, παρά τις όποιες διαφωνίες και ενστάσεις που ανέφερα πιο πάνω, θα βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε αυτό το μεγάλο εγχείρημα την ανόρθωσης της Ελληνικής οικονομίας να στεφθεί με επιτυχία.

Περιμένουμε και από τους κυβερνώντες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να αποβάλλουν τα “βαρίδια” που αποτελούν μεγάλο εμπόδιο στην Εθνική προσπάθεια, η οποία τελικά μας αφορά όλους.

Σημ:Το άρθρο δημοσιεύθηκε στη δημοσιογραφική ιστοσελίδα Capital.gr στη διεύθυνση:
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=970688

Tuesday, May 11, 2010

Το μεγάλο διακύβευμα

Εδώ και πολλά χρόνια είχα γράψει ότι δάνεια που δεν διοχετεύονται στην ανάπτυξη, έχουν ημερομηνία λήξεως και κάποια στιγμή θα τα βρούμε μπροστά μας. Κανείς όμως δεν άκουγε την εποχή της "δανειακής ευφορίας" στη χώρα μας.

Αλήθεια κανείς δεν σκέφτηκε τόσα χρόνια, πόσο θα μπορούσε να αντέξει μια μικρή χώρα, η οποία πρέπει κάθε μήνα να δανείζεται για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις; Η απαράδεκτη συμπεριφορά κάποιων κυβερνώντων, που είδαν το κράτος σαν το "τσιφλίκι του πατέρα τους" στο οποίο μπορούν να διορίζουν όποιον θέλουν, να συστήνουν δεκάδες άχρηστους οργανισμούς μόνο και μόνο για να βολέψουν "τα δικά τους παιδιά" να συστήνουν εκατοντάδες άχρηστες επιτροπές με προϋπολογισμό γύρω στο 1.000.000 ευρώ η κάθε μία και φυσικά να διορίζουν στο δημόσιο χιλιάδες ανθρώπους κάνοντας διπλό κακό: Εκτός του ότι ζημίωναν οικονομικά το κράτος, περνούσαν στην Ελληνική κοινωνία την πεποίθηση ότι όλοι μπορούν να διοριστούν στο δημόσιο αρκεί να έχουν έναν καλό πολιτικό φίλο...

Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε να επαιτούμε από τους εταίρους μας στην Ε.Ε. οικονομική στήριξη, την οποία αν δεν μας έδιναν, μετά από ένα μήνα θα έπρεπε να κηρύξουμε πτώχευση.

Η ελληνική κοινωνία είναι σοκαρισμένη από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν μετά την προσφυγή της χώρας μας στο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και στο ΔΝΤ.

Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ποιος έφταιξε και φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση. Άλλος λίγο άλλος πολύ, φταίμε όλοι οι Έλληνες για αυτή την κατάντια της ελληνικής οικονομίας.

Μπορεί τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια να έχουν κορυφαία ευθύνη, μπορεί τη μεγαλύτερη να την έχει η κυβέρνηση της ΝΔ που ανέλαβε να κυβερνήσει τη χώρα τα πιο κρίσιμα χρόνια 2004 και 2005 και απέτυχε παταγωδώς να αξιοποιήσει τη μεγάλη επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, όμως ευθύνη έχουμε όλοι. Κορυφαία ευθύνη έχει φυσικά και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα μικρότερα κόμματα τα οποία όλα αυτά τα χρόνια δεν κατόρθωσαν να αρθρώσουν έναν αξιόπιστο πολιτικό λόγο και να ενημερώσουν σωστά τον κόσμο.

Ευθύνη βεβαίως έχουμε και όλοι εμείς που ανεχθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια αυτή την κατάσταση. Άλλος λίγο άλλος πολύ λοιπόν όλοι έχουμε ευθύνες.

Το θέμα όμως είναι, τι γίνεται τώρα;
Αφού φτάσαμε ως εδώ και τελικά θα υποστούμε τις συνέπειες των πράξεών μας, πρέπει να δούμε ποιο είναι το μεγάλο διακύβευμα αυτής της προσφυγής στο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και των μέτρων που θα ληφθούν.

Όπως και το 2005 το μεγάλο Διακύβευμα ήταν η κεφαλαιοποίηση της επιτυχίας των Ολυμπιακών αγώνων, στο οποίο αποτύχαμε ολοκληρωτικά, έτσι και σήμερα το μεγάλο Διακύβευμα είναι η ανάπτυξη.
Με την προσφυγή αυτή εξασφαλίσαμε χρηματοδότηση της χώρας μας για τα επόμενα 3 χρόνια. Μετά τι γίνεται;
Μπορούμε να φανταστούμε τι θα συμβεί αν μετά από αυτά τα χρόνια δεν καταφέρουμε να βάλουμε τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης;

Οι εταίροι μας δεν πρόκειται να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια.

Θα μας παρακολουθούν πλέον στενά και αν δεν δουν αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή φιλοσοφίας και κυρίως αν δεν δουν ανάπτυξη σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αρνηθούν να μας δανείσουν πάλι και τότε μάλιστα θα έχουν και το επιχείρημα: "Εμείς βοηθήσαμε και το αποτέλεσμα ήταν μηδέν. Δεν βοηθάμε άλλο".

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς τι πρόκειται να συμβεί τότε.

Η απόλυτη οικονομική καταστροφή της χώρας, η χρεοκοπία, η ανυποληψία με ό,τι όλα αυτά συνεπάγονται για όλους μας.

Έχουμε λοιπόν μπροστά μας 3 χρόνια για να καταφέρουμε να βάλουμε τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης και είμαστε υποχρεωμένοι να πετύχουμε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει άλλη παράταση ζωής... Και βεβαίως η μεγάλη ευθύνη ανήκει στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Όπως η κυβέρνηση της ΝΔ είχε τη μεγάλη ευθύνη το 2005 να αξιοποιήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες και δυστυχώς απέτυχε, σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει την ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη να οδηγήσει τη χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης.
Εύχομαι ολόψυχα να μη συμβεί το ίδιο και αυτή τη φορά να πετύχουμε.

Το Διακύβευμα είναι μεγάλο...