Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύθυκη στο οικονομικό δημοσιογραφικό portal
Capital.gr
Η φράση "Ναι στο Ευρώ, όχι στο μνημόνιο", που την ακούμε συνέχεια από τους περισσότερους λεγόμενους “αντιμνημονιακούς” είναι, κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί τα τελευταία 30-40 χρόνια στη χώρα μας. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι εννοώ μια και πιστεύω πως όλοι γνωρίζουν την πραγματικότητα, αλλά "ποιούν την νήσσαν" και "το παίζουν αντιμνημονιακοί" μόνο και μόνο για να κερδίσουν ψήφους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που έχει όλο αυτό για τη χώρα μας.
Η Ελλάδα έχει αποφασίσει να συμμετέχει στο ευρώ και η απόφαση αυτή βρίσκει σύμφωνο ένα τεράστιο ποσοστό του ελληνικού λαού, ποσοστό που ακόμα και σήμερα είναι περισσότερο από 80%! Σε αυτό τουλάχιστον όλοι συμφωνούν. Από τη στιγμή όμως που έχουμε αποφασίσει να παραμείνουμε στο ευρώ, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι κυρίως το μεγάλο χρέος, αλλά το τεράστιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Όταν είχαμε τη δραχμή, η Τράπεζα της Ελλάδος είχε στα χέρια της το "εργαλείο" της υποτίμησης με το οποίο μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας "εν μία νυκτί". Όντας όμως μέσα στο ευρώ, αυτό το "εργαλείο" δεν υπάρχει και ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, είναι η εσωτερική υποτίμηση. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει και όποιος ισχυρίζεται ότι τον βρήκε είναι σαν να ισχυρίζεται ότι "τετραγώνισε τον κύκλο", ή ότι έχει κάποιο "μαγικό ραβδί"!
Το μνημόνιο παρουσιάζεται έντεχνα, από τους "αντιμνημονιακούς" σαν το τέρας που καταβροχθίζει τα πάντα και ευθύνεται για όλα τα κακά που μας έχουν βρει τα τελευταία 2 χρόνια. Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική: Το μνημόνιο δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια "συμφωνία κυρίων" από την οποία μπορούμε να βγούμε όποτε το θελήσουμε. Κανείς δεν μας έβαλε με το ζόρι στο μνημόνιο και κανείς δεν μας κρατάει με το ζόρι σε αυτό! Μπορούμε όποια ώρα το αποφασίσουμε, να καταγγείλουμε το μνημόνιο. Σε αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να έχουμε έτοιμο σχέδιο για το τι θα κάνουμε αν διακοπεί η χρηματοδότηση από το μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. Αλήθεια, άκουσε κανείς να υπάρχει κάποιο σχέδιο επιβίωσης της χώρας χωρίς τις δόσεις από το "επάρατο" μνημόνιο; Εκτός και αν θέλουμε να παίξουμε το μέλλον της χώρας "κορώνα-γράμματα", γιατί αν διακοπεί η χρηματοδότηση, κυριολεκτικά θα παρακαλάμε να βγούμε από το ευρώ.
Σε αυτή την περίπτωση η μοναδική λύση που θα μας έχει απομείνει θα είναι να κόψουμε πληθωριστικό νόμισμα και αφού δεν μπορούμε να κόψουμε ευρώ, θα πρέπει να κόψουμε δραχμές. Επομένως θα πρέπει άμεσα και σε συνθήκες πανικού, να βγούμε από το ευρώ, πράγμα που σίγουρα θα σημάνει και την απομόνωση της χώρας από τα άλλα κράτη της Ε.Ε., των οποίων οι φορολογούμενοι πληρώνουν τις δόσεις για τη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας. Αυτή είναι η αλήθεια και όποιος ισχυρίζεται ότι είναι "μπλόφα" ή ότι "λέγεται για εκφοβισμό", κάνει τεράστιο λάθος... αν δεν το κάνει επίτηδες! Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και το "λόμπι της δραχμής" το οποίο έχει επενδύσει πολλά δισεκατομμύρια στη χρεοκοπία της Ελλάδας. Πρόκειται για μεγάλα κερδοσκοπικά funds τα οποία δεν έχουν ούτε πατρίδα, ούτε συναίσθημα.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το χρήμα και αδιαφορούν παντελώς, ακόμα και αν χρεοκοπήσουν ολόκληρα κράτη, ακόμα και αν εξαθλιωθούν ολόκληροι λαοί! Το μνημόνιο σίγουρα έχει σκληρά και εισπρακτικά μέτρα, τα οποία μας αγγίζουν όλους και τα οποία αποσκοπούν στην ύφεση της ελληνικής οικονομίας, και στην πτώση του βιοτικού επιπέδου, μέχρι του σημείου που η οικονομία μας θα γίνει ανταγωνιστική. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια την οποία βιώνουμε όλοι μας. Δεν υπάρχει όμως άλλος δρόμος και αυτοί που το παίζουν δήθεν "αντιμνημονιακοί, αλλά μέσα στο ευρώ", αποσκοπούν στο να υποκλέψουν την ψήφο του ελληνικού λαού και στη συνέχεια να εφαρμόσουν ακριβώς τα ίδια μέτρα, ίσως και σκληρότερα, με... άλλα λόγια! Το μνημόνιο βεβαίως, δεν περιλαμβάνει μόνο εισπρακτικά μέτρα. Περιλαμβάνει και μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές, τις οποίες θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουμε υλοποιήσει μόνοι μας.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές όμως, μέσα σε ένα κλίμα έντονου λαϊκισμού που επικρατεί στη χώρα μας, έχουν τεράστιο πολιτικό κόστος και όποιος αποφασίσει να τις υλοποιήσει, κυριολεκτικά "θα αυτοκτονήσει πολιτικά" γιατί για να γίνουν αυτές οι αλλαγές, πρέπει να απολυθεί κόσμος, πρέπει να γίνουν αποκρατικοποιήσεις και πολλά άλλα, που βρίσκουν αντίθετους τους συνδικαλιστές όλων των αποχρώσεων και όλων των κομμάτων. Ήδη τα δύο "πρώην μεγάλα κόμματα" σχεδόν αυτοκτόνησαν όταν αποφάσισαν να προχωρήσουν "λίγο" τις διαρθρωτικές αλλαγές με το άνοιγμα των επαγγελμάτων κλπ και βρήκαν απέναντί τους, τους δικούς τους συνδικαλιστές! Όλοι θυμόμαστε τον πρόεδρο των βυτιοφόρων να φωνάζει "πόλεμος", τις κινητοποιήσεις των ταξιτζήδων, των συμβολαιογράφων, των δικηγόρων, των φαρμακείων, τους καταπέλτες των πλοίων να καταλαμβάνονται σε αντίδραση για την άρση του “καμποτάζ” κλπ. Πως λοιπόν μπορούν να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές;
Η λύση είναι μια και μόνη: Οικουμενική Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που θα απαρτίζεται από όλα τα κόμματα, που συνειδητά θέλουν τη χώρα μέσα στο ευρώ και την Ε.Ε. Αυτό όμως χρειάζεται ένα ώριμο πολιτικό σύστημα, πράγμα που δυστυχώς ΔΕΝ διαθέτουμε σαν χώρα... Δυστυχώς όλοι κοιτούν πως θα αναδειχθούν και πως θα εκμεταλλευθούν πολιτικά την όποια προσπάθεια πάει να γίνει, για την εξυγίανση του ελληνικού κράτους και της ελληνικής οικονομίας!
Πρέπει να τονίσω ότι προσωπικά δεν πιστεύω στις λεγόμενες "θεωρίες συνωμοσίας", ότι δηλαδή οι Ευρωπαίοι τα κάνουν όλα αυτά επίτηδες για να μας εξαγοράσουν φτηνά. Αν ήθελαν να το κάνουν αυτό θα ήταν πολύ πιο εύκολο να μας αφήσουν πρώτα να χρεοκοπήσουμε και μετά να μας εξαγοράσουν με... την ησυχία τους! Ούτε το απαράδεκτο ότι κάποιοι πολιτικοί "πουλήθηκαν", ούτε ότι οι εταίροι μας στην Ε.Ε. "θέλουν να τιμωρήσουν την Ελλάδα" κλπ. Οι δανειστές προσπαθούν απλά να εξασφαλίσουν ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματα τους και τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα που ακούγονται δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά είναι λόγια σκληρά που δεν ηχούν ωραία στα αυτιά μας, αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια και όσο πιο γρήγορα συμβιβαστούμε με αυτή την αλήθεια, τόσο πιο γρήγορα θα γίνουν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που προβλέπονται από το μνημόνιο, τόσο πιο γρήγορα θα γίνουμε ανταγωνιστικοί και τόσο πιο γρήγορα θα βγούμε από το μνημόνιο! Δυστυχώς άλλος δρόμος και εύκολη λύση δεν υπάρχει και ούτε φυσικά υπάρχει χρόνος για να “δοκιμάσουμε κάτι άλλο” όπως λένε μερικοί. Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε το μόνο που δεν διαθέτουμε είναι ο χρόνος και αυτό γίνεται αντιληπτό όλο και περισσότερο από τις δηλώσεις των εταίρων μας στην Ε.Ε., αλλά κυρίως από τις προειδοποιήσεις των κρατικών παραγόντων, ότι τα ταμειακά αποθεματικά του κράτους στερεύουν μέρα με την ημέρα. Το να πιστεύουμε πως όλα αυτά είναι ψέματα και όλοι συνωμοτούν εναντίον μας, είναι μάλλον μια αφελής προσέγγιση, της σοβαρότερης κρίσης που έχει περιέλθει η χώρα μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Τέλος θέλω να επισημάνω ότι ο χωρισμός των Ελλήνων σε "μνημονιακούς" και "αντιμνημονιακούς" είναι απαράδεκτος και φτάνει στα έσχατα όρια του λαϊκισμού και της πατριδοκαπηλίας. Τι θα πει δηλαδή "μνημονιακός"; Υπάρχει αλήθεια Έλληνας που είναι συνειδητά "μνημονιακός": Εγώ δηλαδή που τα λέω όλα αυτά είμαι μνημονιακός; Τους πληροφορώ λοιπόν ότι είμαι "αντιμνημονιακός" πολύ περισσότερο από όλους εκείνους που "διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους" σαν άλλοι Καϊάφες! Τι μπορεί να κάνει όμως κανείς όταν βλέπει τη χώρα του να καταστρέφεται και η μοναδική λύση είναι αυτή; Μιλάμε με ρεαλιστικά επιχειρήματα και όχι με ανέξοδες υποσχέσεις για "κατώτατους μισθούς 1300 ευρώ" ή "επιδόματα ανεργίας για όλους" όταν δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για φάρμακα, μισθούς και συντάξεις και περιμένουμε κάθε τόσο τη “δόση” των δανειστών για να επιβιώσουμε σαν κράτος; Φυσικά σε όλα αυτά οι "αντιμνημονιακοί" απαντούν ότι "είναι ψέματα και λέγονται για να εκβιάσουν τον ελληνικό λαό". Ήθελα να ήξερα τι θα κάνουν όταν αποδειχθεί ότι αυτοί λένε τα μεγάλα ψέματα και τάζουν "λαγούς με πετραχήλια" σε ένα λαό που δεν ξέρει πια τι να πιστέψει! Οι λύσεις, κατά τη γνώμη μου, είναι δύο και πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια στον Ελληνικό λαό από όλες τις πολιτικές δυνάμεις: 1η λύση: Μένουμε στο ευρώ και εφαρμόζουμε το μνημόνιο, με μια προσπάθεια για δικαιότερη κατανομή των βαρών μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Κάνουμε πράξη τις διαρθρωτικές αλλαγές που προβλέπει το μνημόνιο, τις αποκρατικοποιήσεις και το νοικοκύρεμα του σπάταλου κράτους. Ταυτόχρονα καθιερώνουμε κανόνες διαφάνειας και πάταξης της διαφθοράς.
Αυτά ΔΕΝ μπορεί να τα κάνει καμία μονοκομματική κυβέρνηση, ούτε καν μια κυβέρνηση συνεργασίας 2-3 κομμάτων. Αυτά για να γίνουν πράξη μπορούν να γίνουν ΜΟΝΟ από Οικουμενική κυβέρνηση με ορίζοντα τουλάχιστον διετίας (για να μην πω τετραετίας), στην οποία θα συμμετέχουν ΟΛΑ τα κόμματα που ισχυρίζονται ότι θέλουν τη χώρα μέσα στην Ε.Ε. και το ευρώ. Αυτή είναι η μοναδική λύση που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση και καλώ όλους, έστω την ύστατη ώρα, να αναλογιστούν την σοβαρότητα της κατάστασης και να πιέσουν ΟΛΑ τα κόμματα προς αυτή την κατεύθυνση. 2η λύση: Φεύγουμε από το Ευρώ και την Ε.Ε., καταργούμε μονομερώς το μνημόνιο, παύουμε να αναγνωρίζουμε το χρέος, (με ότι αυτό συνεπάγεται) και εφαρμόζουμε μια λαϊκή δημοκρατία σοβιετικού τύπου.
Με τη λύση αυτή μπορεί να διαφωνώ πλήρως, αναγνωρίζω όμως ότι είναι τουλάχιστον ειλικρινής. Θα επαναλάβω για μια ακόμα φορά πως όποιος ισχυρίζεται ότι υπάρχει τρίτη λύση, με την οποία θα καταργήσουμε το μνημόνιο και τους νόμους που ψηφίσθηκαν για να γίνει η δανεική σύμβαση και παράλληλα θα συνεχίσουμε να είμαστε μέσα στο Ευρώ και την Ε.Ε., κοροϊδεύει τον Ελληνικό λαό και λέει ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ!!!
Η φράση "Ναι στο Ευρώ, όχι στο μνημόνιο", που την ακούμε συνέχεια από τους περισσότερους λεγόμενους “αντιμνημονιακούς” είναι, κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί τα τελευταία 30-40 χρόνια στη χώρα μας. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι εννοώ μια και πιστεύω πως όλοι γνωρίζουν την πραγματικότητα, αλλά "ποιούν την νήσσαν" και "το παίζουν αντιμνημονιακοί" μόνο και μόνο για να κερδίσουν ψήφους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που έχει όλο αυτό για τη χώρα μας.
Η Ελλάδα έχει αποφασίσει να συμμετέχει στο ευρώ και η απόφαση αυτή βρίσκει σύμφωνο ένα τεράστιο ποσοστό του ελληνικού λαού, ποσοστό που ακόμα και σήμερα είναι περισσότερο από 80%! Σε αυτό τουλάχιστον όλοι συμφωνούν. Από τη στιγμή όμως που έχουμε αποφασίσει να παραμείνουμε στο ευρώ, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι κυρίως το μεγάλο χρέος, αλλά το τεράστιο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Όταν είχαμε τη δραχμή, η Τράπεζα της Ελλάδος είχε στα χέρια της το "εργαλείο" της υποτίμησης με το οποίο μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας "εν μία νυκτί". Όντας όμως μέσα στο ευρώ, αυτό το "εργαλείο" δεν υπάρχει και ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, είναι η εσωτερική υποτίμηση. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει και όποιος ισχυρίζεται ότι τον βρήκε είναι σαν να ισχυρίζεται ότι "τετραγώνισε τον κύκλο", ή ότι έχει κάποιο "μαγικό ραβδί"!
Το μνημόνιο παρουσιάζεται έντεχνα, από τους "αντιμνημονιακούς" σαν το τέρας που καταβροχθίζει τα πάντα και ευθύνεται για όλα τα κακά που μας έχουν βρει τα τελευταία 2 χρόνια. Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική: Το μνημόνιο δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια "συμφωνία κυρίων" από την οποία μπορούμε να βγούμε όποτε το θελήσουμε. Κανείς δεν μας έβαλε με το ζόρι στο μνημόνιο και κανείς δεν μας κρατάει με το ζόρι σε αυτό! Μπορούμε όποια ώρα το αποφασίσουμε, να καταγγείλουμε το μνημόνιο. Σε αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να έχουμε έτοιμο σχέδιο για το τι θα κάνουμε αν διακοπεί η χρηματοδότηση από το μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. Αλήθεια, άκουσε κανείς να υπάρχει κάποιο σχέδιο επιβίωσης της χώρας χωρίς τις δόσεις από το "επάρατο" μνημόνιο; Εκτός και αν θέλουμε να παίξουμε το μέλλον της χώρας "κορώνα-γράμματα", γιατί αν διακοπεί η χρηματοδότηση, κυριολεκτικά θα παρακαλάμε να βγούμε από το ευρώ.
Σε αυτή την περίπτωση η μοναδική λύση που θα μας έχει απομείνει θα είναι να κόψουμε πληθωριστικό νόμισμα και αφού δεν μπορούμε να κόψουμε ευρώ, θα πρέπει να κόψουμε δραχμές. Επομένως θα πρέπει άμεσα και σε συνθήκες πανικού, να βγούμε από το ευρώ, πράγμα που σίγουρα θα σημάνει και την απομόνωση της χώρας από τα άλλα κράτη της Ε.Ε., των οποίων οι φορολογούμενοι πληρώνουν τις δόσεις για τη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας. Αυτή είναι η αλήθεια και όποιος ισχυρίζεται ότι είναι "μπλόφα" ή ότι "λέγεται για εκφοβισμό", κάνει τεράστιο λάθος... αν δεν το κάνει επίτηδες! Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και το "λόμπι της δραχμής" το οποίο έχει επενδύσει πολλά δισεκατομμύρια στη χρεοκοπία της Ελλάδας. Πρόκειται για μεγάλα κερδοσκοπικά funds τα οποία δεν έχουν ούτε πατρίδα, ούτε συναίσθημα.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το χρήμα και αδιαφορούν παντελώς, ακόμα και αν χρεοκοπήσουν ολόκληρα κράτη, ακόμα και αν εξαθλιωθούν ολόκληροι λαοί! Το μνημόνιο σίγουρα έχει σκληρά και εισπρακτικά μέτρα, τα οποία μας αγγίζουν όλους και τα οποία αποσκοπούν στην ύφεση της ελληνικής οικονομίας, και στην πτώση του βιοτικού επιπέδου, μέχρι του σημείου που η οικονομία μας θα γίνει ανταγωνιστική. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια την οποία βιώνουμε όλοι μας. Δεν υπάρχει όμως άλλος δρόμος και αυτοί που το παίζουν δήθεν "αντιμνημονιακοί, αλλά μέσα στο ευρώ", αποσκοπούν στο να υποκλέψουν την ψήφο του ελληνικού λαού και στη συνέχεια να εφαρμόσουν ακριβώς τα ίδια μέτρα, ίσως και σκληρότερα, με... άλλα λόγια! Το μνημόνιο βεβαίως, δεν περιλαμβάνει μόνο εισπρακτικά μέτρα. Περιλαμβάνει και μια σειρά από διαρθρωτικές αλλαγές, τις οποίες θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουμε υλοποιήσει μόνοι μας.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές όμως, μέσα σε ένα κλίμα έντονου λαϊκισμού που επικρατεί στη χώρα μας, έχουν τεράστιο πολιτικό κόστος και όποιος αποφασίσει να τις υλοποιήσει, κυριολεκτικά "θα αυτοκτονήσει πολιτικά" γιατί για να γίνουν αυτές οι αλλαγές, πρέπει να απολυθεί κόσμος, πρέπει να γίνουν αποκρατικοποιήσεις και πολλά άλλα, που βρίσκουν αντίθετους τους συνδικαλιστές όλων των αποχρώσεων και όλων των κομμάτων. Ήδη τα δύο "πρώην μεγάλα κόμματα" σχεδόν αυτοκτόνησαν όταν αποφάσισαν να προχωρήσουν "λίγο" τις διαρθρωτικές αλλαγές με το άνοιγμα των επαγγελμάτων κλπ και βρήκαν απέναντί τους, τους δικούς τους συνδικαλιστές! Όλοι θυμόμαστε τον πρόεδρο των βυτιοφόρων να φωνάζει "πόλεμος", τις κινητοποιήσεις των ταξιτζήδων, των συμβολαιογράφων, των δικηγόρων, των φαρμακείων, τους καταπέλτες των πλοίων να καταλαμβάνονται σε αντίδραση για την άρση του “καμποτάζ” κλπ. Πως λοιπόν μπορούν να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές;
Η λύση είναι μια και μόνη: Οικουμενική Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που θα απαρτίζεται από όλα τα κόμματα, που συνειδητά θέλουν τη χώρα μέσα στο ευρώ και την Ε.Ε. Αυτό όμως χρειάζεται ένα ώριμο πολιτικό σύστημα, πράγμα που δυστυχώς ΔΕΝ διαθέτουμε σαν χώρα... Δυστυχώς όλοι κοιτούν πως θα αναδειχθούν και πως θα εκμεταλλευθούν πολιτικά την όποια προσπάθεια πάει να γίνει, για την εξυγίανση του ελληνικού κράτους και της ελληνικής οικονομίας!
Πρέπει να τονίσω ότι προσωπικά δεν πιστεύω στις λεγόμενες "θεωρίες συνωμοσίας", ότι δηλαδή οι Ευρωπαίοι τα κάνουν όλα αυτά επίτηδες για να μας εξαγοράσουν φτηνά. Αν ήθελαν να το κάνουν αυτό θα ήταν πολύ πιο εύκολο να μας αφήσουν πρώτα να χρεοκοπήσουμε και μετά να μας εξαγοράσουν με... την ησυχία τους! Ούτε το απαράδεκτο ότι κάποιοι πολιτικοί "πουλήθηκαν", ούτε ότι οι εταίροι μας στην Ε.Ε. "θέλουν να τιμωρήσουν την Ελλάδα" κλπ. Οι δανειστές προσπαθούν απλά να εξασφαλίσουν ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματα τους και τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα που ακούγονται δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Καταλαβαίνω ότι όλα αυτά είναι λόγια σκληρά που δεν ηχούν ωραία στα αυτιά μας, αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια και όσο πιο γρήγορα συμβιβαστούμε με αυτή την αλήθεια, τόσο πιο γρήγορα θα γίνουν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που προβλέπονται από το μνημόνιο, τόσο πιο γρήγορα θα γίνουμε ανταγωνιστικοί και τόσο πιο γρήγορα θα βγούμε από το μνημόνιο! Δυστυχώς άλλος δρόμος και εύκολη λύση δεν υπάρχει και ούτε φυσικά υπάρχει χρόνος για να “δοκιμάσουμε κάτι άλλο” όπως λένε μερικοί. Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε το μόνο που δεν διαθέτουμε είναι ο χρόνος και αυτό γίνεται αντιληπτό όλο και περισσότερο από τις δηλώσεις των εταίρων μας στην Ε.Ε., αλλά κυρίως από τις προειδοποιήσεις των κρατικών παραγόντων, ότι τα ταμειακά αποθεματικά του κράτους στερεύουν μέρα με την ημέρα. Το να πιστεύουμε πως όλα αυτά είναι ψέματα και όλοι συνωμοτούν εναντίον μας, είναι μάλλον μια αφελής προσέγγιση, της σοβαρότερης κρίσης που έχει περιέλθει η χώρα μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Τέλος θέλω να επισημάνω ότι ο χωρισμός των Ελλήνων σε "μνημονιακούς" και "αντιμνημονιακούς" είναι απαράδεκτος και φτάνει στα έσχατα όρια του λαϊκισμού και της πατριδοκαπηλίας. Τι θα πει δηλαδή "μνημονιακός"; Υπάρχει αλήθεια Έλληνας που είναι συνειδητά "μνημονιακός": Εγώ δηλαδή που τα λέω όλα αυτά είμαι μνημονιακός; Τους πληροφορώ λοιπόν ότι είμαι "αντιμνημονιακός" πολύ περισσότερο από όλους εκείνους που "διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους" σαν άλλοι Καϊάφες! Τι μπορεί να κάνει όμως κανείς όταν βλέπει τη χώρα του να καταστρέφεται και η μοναδική λύση είναι αυτή; Μιλάμε με ρεαλιστικά επιχειρήματα και όχι με ανέξοδες υποσχέσεις για "κατώτατους μισθούς 1300 ευρώ" ή "επιδόματα ανεργίας για όλους" όταν δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για φάρμακα, μισθούς και συντάξεις και περιμένουμε κάθε τόσο τη “δόση” των δανειστών για να επιβιώσουμε σαν κράτος; Φυσικά σε όλα αυτά οι "αντιμνημονιακοί" απαντούν ότι "είναι ψέματα και λέγονται για να εκβιάσουν τον ελληνικό λαό". Ήθελα να ήξερα τι θα κάνουν όταν αποδειχθεί ότι αυτοί λένε τα μεγάλα ψέματα και τάζουν "λαγούς με πετραχήλια" σε ένα λαό που δεν ξέρει πια τι να πιστέψει! Οι λύσεις, κατά τη γνώμη μου, είναι δύο και πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια στον Ελληνικό λαό από όλες τις πολιτικές δυνάμεις: 1η λύση: Μένουμε στο ευρώ και εφαρμόζουμε το μνημόνιο, με μια προσπάθεια για δικαιότερη κατανομή των βαρών μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Κάνουμε πράξη τις διαρθρωτικές αλλαγές που προβλέπει το μνημόνιο, τις αποκρατικοποιήσεις και το νοικοκύρεμα του σπάταλου κράτους. Ταυτόχρονα καθιερώνουμε κανόνες διαφάνειας και πάταξης της διαφθοράς.
Αυτά ΔΕΝ μπορεί να τα κάνει καμία μονοκομματική κυβέρνηση, ούτε καν μια κυβέρνηση συνεργασίας 2-3 κομμάτων. Αυτά για να γίνουν πράξη μπορούν να γίνουν ΜΟΝΟ από Οικουμενική κυβέρνηση με ορίζοντα τουλάχιστον διετίας (για να μην πω τετραετίας), στην οποία θα συμμετέχουν ΟΛΑ τα κόμματα που ισχυρίζονται ότι θέλουν τη χώρα μέσα στην Ε.Ε. και το ευρώ. Αυτή είναι η μοναδική λύση που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση και καλώ όλους, έστω την ύστατη ώρα, να αναλογιστούν την σοβαρότητα της κατάστασης και να πιέσουν ΟΛΑ τα κόμματα προς αυτή την κατεύθυνση. 2η λύση: Φεύγουμε από το Ευρώ και την Ε.Ε., καταργούμε μονομερώς το μνημόνιο, παύουμε να αναγνωρίζουμε το χρέος, (με ότι αυτό συνεπάγεται) και εφαρμόζουμε μια λαϊκή δημοκρατία σοβιετικού τύπου.
Με τη λύση αυτή μπορεί να διαφωνώ πλήρως, αναγνωρίζω όμως ότι είναι τουλάχιστον ειλικρινής. Θα επαναλάβω για μια ακόμα φορά πως όποιος ισχυρίζεται ότι υπάρχει τρίτη λύση, με την οποία θα καταργήσουμε το μνημόνιο και τους νόμους που ψηφίσθηκαν για να γίνει η δανεική σύμβαση και παράλληλα θα συνεχίσουμε να είμαστε μέσα στο Ευρώ και την Ε.Ε., κοροϊδεύει τον Ελληνικό λαό και λέει ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ!!!
No comments:
Post a Comment